Ναυπηγείο Γιάννη και Αγαπητού Μανωλέσκου

Το ναυπηγείο του Γιάννη και του Αγαπητού Μανωλέσκου βρίσκεται στο Χαράνι της Σύμης. Συστήθηκε μεταπολεμικά. Η ναυπηγική και η επισκευαστική δραστηριότητα της μονάδας, που ανήκει σε μια από τις παλαιότερες οικογένειες καραβομαραγκών της Σύμης, εντείνεται μεταπολεμικά, καθώς εξυπηρετεί σκάφη από την Κάλυμνο, τη Ρόδο αλλά και την Κρήτη. 

Από τους ξυλοναυπηγούς Γιάννη Μανωλέσκο και Γιώργο Νικολίτση —που εντάχθηκε στο δυναμικό του ναυπηγείου στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 ερχόμενος από το Πέδι— και τους συνεργάτες τους, ναυπηγήθηκαν δεκάδες ξύλινα σκάφη, κυρίως βάρκες, τρεχαντήρια αλλά και λάντζες, με τη μέθοδο του μονόχναρου. Το μέγιστο μήκος των σκαριών που κατασκευάστηκαν εκεί έφτανε τα δώδεκα μέτρα. 

Με τις επισκευές να πραγματοποιούνται κυρίως κατά τη χειμερινή περίοδο, οι ναυπηγήσεις λάμβαναν χώρα τα καλοκαίρια. Ο χρόνος ολοκλήρωσης της ναυπήγησης ενός σκάφους ποίκιλε ανάλογα με τις τεχνικές απαιτήσεις. Οι καραβομαραγκοί χρησιμοποιούσαν ξυλεία από τη Ρόδο, που έφτανε στη Σύμη με καΐκια. Συχνά επέβλεπαν οι ίδιοι την κοπή, αλλά και τη φόρτωση στο σκάφος, που μετέφερε την πολύτιμη πρώτη ύλη στο νησί τους. Παράλληλα, στο ναυπηγείο της οικογένειας Μανωλέσκου πραγματοποιήθηκαν επισκευές υψηλής ειδίκευσης, ανάμεσά τους και επιμηκύνσεις ξύλινων τουριστικών σκαφών. 

Σήμερα, το ναυπηγείο βρίσκεται στα χέρια της τέταρτης γενιάς. Πραγματοποιούνται κυρίως επισκευές πλαστικών, μεταλλικών και φυσικά ξύλινων σκαφών. Η ναυπηγική δραστηριότητα της μονάδας αποτέλεσε θέμα βρετανικού ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, που γυρίστηκε τη δεκαετία του ’80.