ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ:
Η ξυλοναυπηγική τέχνη σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα
«Είναι εκπληκτικό να βλέπει κανείς σήμερα ακόμη (...) στο προάστιο μιας μικρής ελληνικής πόλης ή στα νησιά (...) να κατασκευάζουν βάρκες. Ξαφνιάζεται από την ομοιότητα με τα ρωμαϊκα ή τα ελληνικά πλοία, όπως τα αποδίδουν η αρχαία εικονογραφία και η υποβρύχια αρχαιολογία» αναφέρει, σε ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1977, ο Γάλλος ιστορικός και διάσημος μελετητής της Μεσογείου, Φερνάν Μπρωντέλ.
Ιδιαίτερα σκαριά
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Τα εργαλεία της παραδοσιακής ξυλοναυπηγικής
Ο Κ. Δαμιανίδης (1998) συνδυάζοντας δύο βασικές μεθόδους ταξινόμησης εργαλείων, εκείνη που κριτήριο είναι η χρήση των εργαλείων και εκείνη που δίνει έμφαση στη σχέση των εργαλείων με την εργασία, προτείνει την κατανομή των εργαλείων σε οκτώ κατηγορίες: σχισίματος και κοπής ξύλων (ενδεικτικά: πισκί, ξεγυριστάρι, καρμανιόλα), μετρήματος, σημαδέματος και σχεδιαστικής αντιγραφής (ενδεικτικά: στέλα, φαλτσογωνία, κουμπάσο, χνάρια), κρατήματος και σφιξίματος (ενδεικτικά: ξυλόβιδα, βάζα, φαλάγγια), τρυπήματος (τρυπάνια), σφυροκοπήματος (ενδεικτικά: ζουπάς, βαριά), λάξευσης (ενδεικτικά: κοπίδι, σκεπάρνι), λείανσης (ενδεικτικά: νύχια, πάνιστρο, ροκάνι) και καλαφατίσματος (ενδεικτικά: ματσόλα, κοφτερό, μαλαχτάρι).
ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΞΥΛΟΝΑΥΠΗΓΙΚΗ ΤΕΧΝΗ